كليات
با وجود اينكه در حين اجرای كارهای ساختمانی نیازمند به مصرف آب هستیم ، ولی پس از اتمام كار، قسمتهای مرطوب ساختمان بايد خشك شوند و خشك بمانند تا بتوان از ساختمان به عنوان محل زيست و كار مناسب بهره برداری كرد . خشك شدن اجزای ساختمانی در نواحی خشك، خواه ناخواه با گذشت زمان صورت می گيرد ، ولی در مناطق مرطوب مدت زمان لازم برای خشك شدن بيشتر است و در فصول گرم بر سرعت خشك شدن مصالح افزوده می شود . در شرايط مرطوب، بخار آب موجود در محيط به داخل مصالح نفوذ كرده و هنگام سرد شدن عمل تعريق صورت می گيرد . برای خشك ماندن قسمتهايی از ساختمان كه در معرض رطوبت قرار می گیرند، به ناچار بايد اقدام به عايقكاری رطوبتی نمود

گستره و اهداف
وجود نم در ساختمان سبب فساد و خوردگی اجزای باربر و غير باربر می شود و به استحكام و زيبايي آنها لطمه می زند، كيفيت عايقكاری حرارتی را به مخاطره می افكند و به خاطر فراهم آوردن شرايط مساعد برای رشد قارچ، كفك و ميكروارگانيسمها، بهداشت ساختمان را با اشكال مواجه می سازد.از اين رو برای دوام بيشتر و حفظ پايايی، ايمنی، زيبايی، راحتی و بهداشت ساختمان، عايقكاری رطوبتی، امری الزامی است.
بوسيله عايقكاری رطوبتی تحقق اهداف زير موردنظر می باشد:
نم بندی
نم بندی (Damp Proofing) يعنی جلوگيری از نفوذ نم، بدون اينكه رطوبت به شكل آب وجود داشته و زير فشار باشد .اين عمل، بيشتر در پی ساختمانها و ديوار زيرزمينها كه اجزای ساختمان به نحوی با زمين نم دار در تماسند، انجام مي شود.
آب بندی
آب بندی (( Water Proofing يا جلوگيری از نفوذ آب، كه در برخی موارد ممكن است تحت فشار نيز باشد، مانند بام ،ساختمانها، بدنه و كف استخرها و برخی زيرزمينها در نقاطی كه سفره آب زيرزمينی بالا است.
بخاربندی
ممانعت از نفوذ بخار آ ب در مصالح به ويژه مصالح عايق حرارتی به منظور حفظ كيفيت آنها با استفاده از لايه های بخاربند (Vapor Barriers).
دو نوع عمده عايق های رطوبتی به شرح زير می باشند :
1)عايق رطوبتی قيروگونی:
اين عايق يكی از متداولترين عايق مصرفی در ايران می باشد به اين علت كه در اكثر شهرهای كشور مواد اوليه اين عايقكاری به وفور يافت می شود . مواد مورد نياز در اين عايق گونی و قير می باشد ، كه گونی مورد نياز از كشورهای خارجی وارد می شود و در سه اندازه مختلف به نامهای ، گونی درجه يك ، درجه دو ، درجه سه در بازار يافت می شود .
2)عايقهای پيش ساخته ( ايزوگام ) :
تاريخچه عايق رطوبتی ( ايزوگام ) در ايران: دانش عايق رطوبتی ( ايزوگام ) از اوايل دهه 1350 وارد ايران شد و مورد توجه و استقبال خوب مصرف كنندگان قرار گرفت و بتدريج توانست جای عايقهای سنتی ( كاهگل ، قيرگونی ) را گرفته و با پيشرفت صنعت ساختمان بر كيفيت توليد و استفاده آن افزوده گرديد.
اين عايقها معمولاً از مواد اوليه زير تشكيل می شوند :
1- قيرصنعتی 70-60
2- مواد پليمری به نام اتكتيك پلی پروپيلن ( APP )
3- يك لايه تيشوی نخدار ( پشم شيشه )
4- يك لايه پلی استر سوزنی
5- پودرتالك و در بعضی از اين عايقها پودر مس 600 نيز بكار می رود .
6- فيلم پلي اتيلن
7- باند و چسب

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: